 |
Xαρακτηρίζεται από πλήρη αρρυθμία, λόγω αποδιοργάνωσης της κολπικής εκπόλωσης, με αποτέλεσμα την απουσία οργανωμένης κολπικής συστολής. Η κολπική συχνότητα κυμαίνεται μεταξύ 350-600παλμούς/λεπτό, με άρρυθμη κοιλιακή ανταπόκριση, συνήθως μεταξύ 100-160παλμούς/λεπτό. Ανευρίσκεται σε συχνότητα 1% των ατόμων άνω των 60ετών, και σε ποσοστό 5% των ατόμων άνω των 70ετών. Είναι συχνότερη στους άνδρες. Προδιαθεσικοί παράγοντες εμφάνισης της αρρυθμίας είναι η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, οι βαλβιδοπάθειες, το ΑΕΕ, η θυρεοειδοπάθεια, ο διατεταμένος αριστερός κόλπος, η υπέρταση και η ηλικία. Μπορεί να είναι παροξυσμική ή χρόνια. Ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών, μπορεί να έχουν κολπική μαρμαρυγή, να είναι ασυμπτωματικοί και να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο θρομβοεμβολικών επεισοδίων. Ο κίνδυνος για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια είναι 5-7 φορές μεγαλύτερος, παρουσία της κολπικής μαρμαρυγής, και μάλιστα εγκαταλείπουν τον ασθενή με βαρύτερη κλινική εικόνα και νευρολογικά ελλείμματα. Η κολπική μαρμαρυγή αποτελεί τη συχνότερη επιμένουσα αρρυθμία στην κλινική πράξη, ενώ φαίνεται ότι ο επιπολασμός της αρρυθμίας αυξανόμενης της ηλικίας, των ασθενών αυξάνεται δραματικά. Αποτελεί αίτιο αυξημένης νοσηρότητας και θνητότητας, με σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση και πρόληψη των θρομβοεμβολικών επεισοδίων συνεπεία της αρρυθμίας, με την κυκλοφορία των νεώτερων αντιπηκτικών, νέων αντιαρρυθμικών φαρμάκων, αλλά και των επεμβατικών μεθόδων κατάλυσης των οστών πρόκλησης της κολπικής μαρμαρυγής. |
