Αποτελεί συχνό φαινόμενο στο γενικό πληθυσμό. Σχεδόν 1 στους 3 ασθενείς ηλικίας 10-30 ετών, αναφέρει λιποθυμικό επεισόδιο. Τα επανειλλημένα επεισόδια έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα των ασθενών και ενδέχεται να οδηγήσουν σε ατυχήματα και τραυματισμούς. . Η διαστρωμάτωση κινδύνου έχει ιδιαίτερη σημασία, ώστε να εφαρμοστεί η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, με στόχο την καλή πρόγνωση του ασθενούς. Συγκοπή ορίζεται η απώλεια συνείδησης, αιφνίδιας εγκατάστασης, βραχείας διάρκειας, οφειλόμενη σε παροδική μείωση της εγκεφαλικής αιματικής ροής, ακολουθούμενη από αυτόματη, πλήρη αποκατάσταση. Η διαφοροδιάγνωση από άλλα αίτια απώλειας συνείδησης, όπως επιληπτικοί σπασμοί, αδυναμία ορθοστάτησης ή πτώσεις, είναι ουσιώδους σημασίας, αλλά και δύσκολη στις μεγαλύτερες ηλικίες και ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και συννοσηρότητες.

Συνηθέστερες αιτίες συγκοπής: 

• Νευροκαρδιογενής συγκοπή
• Ορθοστατική υπόταση
• Αρρυθμίες
• Δομική νόσος καρδίας, πνευμόνων

Διαγνωση: 

• Ηλεκτροκαρδιογράφημα
• Υπέρηχος καρδίας
• Δοκιμασία ανάκλισης
• Holter ρυθμού 24ωρου
• Δοκιμασία μάλαξης καρωτίδων
• Νευρολογικός έλεγχος/απεικονιστικές εξετάσεις
• Ηλεκτροφυσιολογική μελέτη
• Εμφυτεύσιμοι καταγραφείς ρυθμού